HomeRotterdam-Curaçao a/b SV White Raven 1998-1999
E-mail|
Home |
|
E-mail |
Maandag 1 feb Franco heeft moeite met zijn slaapritme te vinden want ik
kom hem geregeld tegen tijdens mijn wacht, voor mij lijkt het tot nu toe
heel gewoon met van zes tot twaalf, alleen de middag dut is een extra als
je vergelijkt met het voor anker liggen.
De zee is rustig en de sfeer aan boord lijkt ook rustig en er komen een
stel dolfijnen voor de boeg van de boot zwemmen. Is dit een goed teken of
niet?
Dease is ontevreden nu vraag je je af waarom, nou dat is heel simpel, hij
heeft nog geen vis gevangen en dus moeten we de maaltijd doen met een substituut
van sojaboon.
Ook dagdromen blijft een leuke bezigheid, dagdromen over volgende reizen, over een eigen boot, als schipper, wie weet wat de toekomst zal brengen eerst maar er vanuit gaan dat we nog een heel eind te gaan hebben en onderweg misschien uitkijken of er grote charter schepen via de oostkust naar Europa gaan om daarmee mogelijk na de reis terug te varen. Het leven bestaat uit grote vraagtekens, zo ook hoe gaat het met een aantal vrienden ik zal moeten bellen zodra ik we aan land kunnen, want ik weet nu te weinig hoe het met ze gaat.
Vandaag ook de kaarten van Curaçao bestudeerd om uit te zoeken wat de mogelijkheden zijn om te ankeren, om het schottegat binnen te varen of misschien wel het Spaanse water. Het klinkt in ieder geval behoorlijk Nederlands, wat volgens mij moet kunnen inhouden zware van Nelle en drop. Het is nu elf uur tijd om koffie te zetten voor mijn ex-wachtmaten die de nacht in zullen gaan terwijl ik eerst een borrel neem en dan ga slapen.
Dinsdag 2 feb je merkt dat we dichter bij Curaçao komen want de spanning neemt toe over hoe het verder zal gaan. Voor de rest is het prachtig zeilweer met vele zeevogels om ons heen.
Van daag is het de grote dag voor Dease met nadruk op groot, want aan de
lijn, 300 pnd met een breeklijn van 250 pnd, zit een tonijn, niet zomaar een tonijn maar een echte, eentje
waar de vissers van de viswedstrijd in Grenada jaloers op zullen zijn, eentje
van bijna twee meter, eentje van misschien wel tweehonderdpond.
Met ze drieen zijn ze bezig het visje naast de boot te krijgen, waar we
proberen wat foto's te maken, want verder komen we niet omdat de "vriezer"
bij lange na niet deze hoeveelheid aankan en ik ook niet. Het gaat gelukkig
alleen maar ten koste van de haak en niet van de vingers van dease, welke
voorlopig wel in extase zal zijn over deze vangst.
Na deze gebeurtenissen probeer ik mijn astro maar weer op te pakken om
het eventueel nog op tijd af te kunnen ronden, wat inhoud dat ik vanavond
een maan en een ster moet gaan schieten en morgen gaan rekenen.
In de avond is de zin om te schieten verdwenen, dus laat ik het nu maar
even varen.
Later verschijnen aan de horizon eerst twee en daarna het derde lichtschijnsel,
wat zal het zijn, mogelijk vissers wordt er gezegd, misschien een eiland echter
na het bestuderen van de kaart blijkt dit niet mogelijk.
Nog een uur turen en nog niet is het niet duidelijk om wat het gaat en na
weer een uur beginnen we lichten te onderscheiden, ze worden steeds feller
en een donkere wolk nadert.
De temperatuur neemt af en het begint te regenen, we komen steeds dichterbij
maar weten nog steeds niet waarbij. Door de regenbui moeten we de koers veranderen
en richten ons op het middelste licht. Steeds dichterbij, nog steeds onbekend
met wat het is. mogelijk een lange sleep we wijken uit en vervangen de Genua
door de fok, hierna besluiten na een paar oproepen om er maar gewoon tussendoor
te gaan en onze koers weer op te pakken. We denken nu dat het olieplatforms
moeten zijn geweest.
