Home


Rotterdam-Curaçao a/b SV White Raven 1998-1999

 E-mail

De reis van Rotterdam naar Madeira

Back-Terug

Rotterdam 30 sept vertrek van de White Raven (63k) vanuit de veerhaven met aan boord Jacqueline, Ben, Daan en Dease.
Jacqueline de schipper, Ben de 2e schipper, Daan de kokkin/ maat en Dease onze Canadese maat.
Vanuit Rotterdam gaat het via de nieuwe waterweg naar zee, afzakken naar het zuiden langs de kust van het vaste land.
Dertig, veertig mijl noord voor Calais wordt ontdekt wat er achter kan blijven van de vissers, nl.. een visnet in de schroef. Onderzeil wordt er verder gevaren tot de White Raven op sleep wordt genomen door de Notre Dame de Risbon een reddingsboot van de Franse collega's van de KNRM. In de haven van Calais haalt een duiker het visnet van de schroef en de reis wordt voortgezet.
Hierna de oversteek over de golf van biscay welke op zich geen problemen heeft gegeven
Zelfs een topsnelheid van 10,6 knots heeft opgeleverd.
Finisterre, een gale warning 8Bf, wordt gerond en daarna langs de Spaans Portugese kust naar Lissabon. Onderweg worden de eerste dolfijnen gezien voor de kust van Portugal, waar ze ook moeten zigzaggen om de lastige Portugese visser te ontwijken. Maar de kust heeft ook zijn mooie kanten zoals volgens het logboek dd: 9 okt "beautifull sunrise over Portugal" 8.00 uur, "beautifull moonrise"21.40 uur.
Doca Alcantara te Lissabon wordt bereikt 10 okt om 01.30 uur.
 

De treinreis naar Lissabon 10-okt


De reis naar Lissabon gaat voor mij met de trein. Eerst met de thalys naar Parijs lekker ruim in de eerste klas. Het gedeelte tot en met Brussel gaat gewoon net als thuis ,waarna voorbij Brussel het gas open gaat en we alle auto's achter laten. In Parijs, waar men met de metro van station Nord naar Montparnasse moet om overstappen voor het tweede stuk van Parijs naar Irun, bij de Frans/Spaanse grens, met de Train Grand Vitessse. Dit reisdeel in de tweede klasse, ik moet een beetje afbouwen, gaat tot Bordeux als een speer. Echter hierna begint het te lijken op een stop trein. In Irun aangekomen overstappen op het langste en nachtelijk deel van het traject. Dit deel van de reis begint met het alweer wat zuidelijke temperament van de mensen nl.. een drukte van jewelste, nog niet eens in de hoeveelheid, maar wel in volume. Wagon 121 zitplaats bij het raam. Na gedegen speurwerk de zitplaats gevonden, maar ook de gehele familie met die "mama", in deze coupe. Met veel spraakverwarring en handgebaren is mij duidelijk geworden dat mijn plaats bezet wordt door die "mama" en dat ik haar plaats krijg in de andere coupe. De keuze is simpel of in de familie worden opgenomen en zeker niet aan het familiefeest van zo'n nachtelijke reis te kunnen ontsnappen, of in de andere coupe afwachten wat mij zal overkomen. In deze coupe zitten reeds een aantal m.i. Portugezen en er willen steeds meer mensen bij. Een groep Koreanen, zoals later bleek, doet verwoede pogingen alle grote koffers en zichzelf ook in de coupe te nestelen. De Portugezen blijken ineens geen plaats te hebben gereserveerd en verlaten dus maar de coupe om te gaan feest vieren op de gang. Deze gang is het toneel van familieleven aan boord van een Zuid-Europese trein en dit gaat luidruchtig door tot in de vroege uurtjes. Bij het "kedeng - kedeng" slaap ik toch niet al te best, dus erg veel last heb ik er niet van. Wat voor taal ze spreken die Koreanen weet ik niet, maar wat ik wel weet de enige die ze spreken en het is niet het enige wat ik niet versta. Want Portugees, Frans en Spaans dat gaat bij mij ook niet, dus er valt weinig te praten in de trein. De reis die zo'n twaalf en half moet duren begint met een redelijk tempo maar naarmate de reis vordert gaat dit tempo omlaag naar misschien wel twintig km/h en in Portugal met behulp van Europese subsidie een soort stop en go gangetje en de trein komt dus, afhankelijk van zomer-, wintertijd uren later aan. Met de taxi naar White Raven, daar aangekomen is het eerste wat ik zie de kokkin Daan met armen tot aan de ellebogen onder het vet en de roest van het ankerlier. Ook de rest van de bemanning, Jacqueline, Ben en Dease zijn niet geheel vrij van vet en roest want er blijken toch nog wat klussen te moeten worden gedaan. Na het even rond kijken en bezinken van de treinreis is het tijd voor de lunch en het verslag, van de bemanning, over de boot reis naar Lissabon.
 

De voorbereiding voor de zeiltocht naar Madeira 11 t/m 13 okt


Voor de reis naar Madeira moeten eerst nog wat klusjes gedaan worden, hiervoor is het nodig om gedurende zowat gehele dagen door Lissabon van winkel naar winkel te gaan en onderdelen te kopen. Van pompwinkel naar de volgende pompwinkel welke allemaal wel nieuwe willen verkopen maar geen onderdelen hebben om de onze te repareren. Gelukkig ligt er in het dok een Hollands schip en de bemanning is zo bereidwillig ons te assisteren en ons van een spie te voorzien zodat we zelf de pomp hebben kunnen maken.

Dinsdag komen Philip en Janine uit Canada aan boord. Philip beheerst de Portugese taal wat ons zal helpen met het vinden van de juiste winkels.
Een oven (110k) moet worden aangeschaft om de keuken mogelijkheden uit te breiden. Echter zijn we met meerdere er op uit gestuurd om te kijken wat prijstechnisch interessant is. Jacqueline heeft er een voor een schappelijke prijs gevonden en stuurt ons er op uit om deze te gaan kopen.
Philip echter heeft onder tussen in een heel groot winkelcentrum ook om zich heen gekeken en er een gevonden en besluit om deze mee te nemen omdat het winkelcentrum op een klein uur rijden met de metro is, wat is zijn verbazing groot wanneer hij na al dat gesleep bij het schip komt en opdekt dat er al een aan boord is, maar zijn keuze was precies de goede want hij heeft exact het zelfde type gekocht.
Als gevolg van deze situatie zijn we s'avonds maar inkopen gaan doen in het centrum alwaar Philip het apparaat gelukkig weer kon terugbrengen (Portugees spreken is handig). Ondertussen gaan Daan, Daese en ik in de supermarkt inkopen doen, tijdens dit inkopen ben ik even gaan kijken of het bij Philip allemaal lukte en toen ik terug kwam in de supermarkt heb zeker een half uur en twee kilometer moeten zoeken voor dat ik ze terug vond zo groot is deze supermarkt. Om een uur s'nachts met zware bepakking en kapot van het tillen en lopen zijn we weer aan boord gekomen.
 

Vertrek uit Lissabon 14-15 okt


Eerst even vieren dat ik jarig (102k) ben met gebak en koffie, daarna naar de overkant van de Taag waar we water en diesel tanken.
Zodra we de Taag hebben verlaten gaan de zeilen omhoog en zijn we onderweg naar Sesimbra Portugal. Het weer in Lissabon begon zonnig en onderweg trekt het helemaal dicht met mist. Bij Sesimbra gaan we voor anker (101k) en gelukkig trekt tegen de tijd dat we daar aankomen de mist weg zodat we genoeg zicht hebben om goed te kunnen ankeren.
De volgende dag, 15 okt, gaan we aan de kade liggen om het plaatsje te bekijken. Ondanks de mist kan je zien en horen, meeuwen (41k), dat het een visserplaats is, de vis wordt op straat gebakken of gegrild (62k) en overall zie je kleine en grotere boten liggen en varen. Op het strand en in de straten zie de vissermannen hun vislijnen weer op orde maken en in het dorp staan nog meer manden met vistuig voor de roeiboten waarmee ze vissen.

Sesimbra - Sagres 16-19 okt


Om 9.00 uur uit Sesimbra vertrokken richting Lagos, met voor mij op dit schip het eerste echte wachtlopen. We varen de helen nacht door, met wachten van vier uur. Langzaam beginnen we in te slingeren en Janine heeft hier de meeste moeite mee. Ben ervaren door de oversteek van Holland naar Lissabon heeft een pleister geplakt. De trip is niet zo ver en de onderweg worden we op de foto gezet door de Duitsers die naast ons lagen in Sesimbra.
Met een windkrachtje van twee tot drie gaat het allemaal niet zo snel en dus besluiten na het passeren van C. St'Vincente om The White Raven s'ochtens de 17e Okt in Sagres vast te binden. Dease onze Canadese visserman heeft net voor dat we de haven binnen varen zijn vistuig binnen gehaald met daaraan een zwaardvis, echter het is niet gelukt om de vis aan boord te takelen zodat we nu op een andere vis moeten hopen om op te eten.
Na een nacht van een twee en een half uur slapen en een heerlijke wandeling langs de klif (66k), met prachtige rotsen (102k), van de Algarve een goede maaltijd is het tijd om aan de nachtmarathon van slapen te beginnen.
 

Sagres - Madeira 19-24 okt


S'ochtends om 6.00 alle hens aan dek de laatste voorzorgsmaatregelen treffen voor de oversteek naar Madeira. Om 6.35 uur gooien we de trossen los en vertrekken richting Madeira zo'n 540 miles of een dag of vijf.
De wachten zijn van twaalf tot zes en van zes tot twaalf. Dease is weer aan het vissen de vraag is eten we vegetarisch of niet?
Dinsdag 20 okt de nachtwacht van 0.00 tot 6.00 loopt redelijk voorspoedig met een gangetje van 6 a 7 kn op een koers van 242 graden. Zoals het nu gaat zijn we volgens de huidige berekeningen vrijdag al in Madeira. Na de wacht lekker een paar uurtjes slapen en op naar de volgend wacht. Ondertussen is de wind afgenomen, wat de nachtrust ten goede komt. Bij het opkomen van onze middagwacht is de snelheid behoorlijk afgenomen en worden de berekeningen bijgesteld tot aankomst op zaterdag.
Aan het einde van de middagwacht is het raak en Dease "slaat" een vis aan de haak. Een Dorado (120k) van een kilo of twaalf, we hebben nu voor een paar dagen vis te eten.
Woensdag 21 okt in de nachtwacht valt de wind geheel weg we sluiten de motor bij te zetten, waardoor onze snelheid oploopt tot een knoop of zeven. Wanneer dit zo blijft zullen we Donderdag al aankomen, naar een uur op de motor zijn we de windstilte alweer voorbij en gaan verder onder zeil.
Tijdens de wacht begint Dease met de voorbereidingen van de Dorado nl.. het marineren.
De middagwacht is een rustige wacht, waarbij de helft van het traject passeren. Nog zo'n 200 mijl bij een snelheid die nu ligt tussen een en vier knopen wordt de aankomst ingeschat op zaterdag.
Na de wacht gaan we de eerste vis maaltijd uitproberen.
Donderdag 22 okt de wachten beginnen te wennen, want ik heb voor de wacht toch zeker van half tien tot twaalf s'avonds geslapen.
De nacht is helder en vol met sterren en kunstmatige sterren vliegen door de sterrenbeelden heen naar verre landen aan de andere kant van de oceaan.
De wind is verder toegenomen en onder het genot verse popcorn gaan we de wacht voortzetten tot zes uur. Om ons heen is niet veel te zien. Echter in de dames wacht schijnt er van alles te gebeuren, zoals schepen die op een halve mijl voorbij razen.
De middagwacht begint met een shower our, met daarna een zonnebad op het achterdek.
Tijdens deze wacht is wat meer leven te zien, want er vliegen een vlinder, een libellen en wat vogels rond de White Raven.
Vrijdag 23 okt tijdens de nachtwacht heeft Dease ons, Ben en mij, uitgelegd wat Haloween inhoudt, want deze Canadese traditie wordt ook aan boord van de White Raven in stand gehouden. Dease zegt dat op de avond van Haloween de geesten van de doden terug komen om de levende angst in te jagen en het enige wat hier tegen in te brengen is om jezelf als geest uit te dossen in de hoop dat je aangezien wordt als een geest. Met alle mogelijkheden van dien.
Haloween vindt plaats op 31 okt dus hebben we als hollanders de tijd op Madeira nodig om ons hierop voor te bereiden.
De nacht is weer donker in rustig dus we kunnen onze geesten laten dwalen over hoe de geesten dwalen.
Zaterdag 24 okt 00.30 uur de laatste van de avondwacht gaat naar het toilet en naar bed, maar de geur die blijft hangen klopt niet. na een half uurtje blijkt waarom en we hebben een klein shit probleem en het begint te stinken in de hutten. De eerste komen uit hun hut om in de stuurhut een frisse neus te halen. Na het leeg pompen van de vuilwatertank is het probleem verholpen. Nu nog even luchten en men kan weer naar bed. Voor de rest ziet de nachtwacht er normaal donker uit.
Met nog zestig mijl te gaan moeten we om borreltijd aan kunnen komen. 3.00 uur is het eerste wat we zien wat staat op vaste grond het lighthouse Ilheu de Cima van Santo Porto, we zijn dus in de buurt van land.
Tijdens deze wacht worden we ingelopen door zoals de sectorlichten aangeven een "kleine boot", maar wat is klein 19,99 mtr is dat ook klein? We kunnen het niet zien maar op deze koers gaan ze duidelijk sneller.
Om 12.00 begint zoals het er nu uit ziet de laatst wacht van het traject naar Madeira (54k) en we kunnen de contouren van Madeira en de omliggende eilanden in een behoorlijke nevel zien liggen. Helaas want het had mooi geweest om dit bij helder zicht te kunnen doen om een duidelijk foto van het eiland te kunnen maken.
Funchal Madeira de haven binnen varen maar er meteen weer uit gestuurd worden om verderop voor anker te gaan. Dus vlak bij is land maar we kunnen er nog niet op en beginnen dus aan het borreluurtje.
terug naar de index